Waarom doe ik wat ik doe?
Gelukkig. Je bent er. Je hebt me gevonden, jouw mental fixer. Je bent er bijna. Het eind van je probleem is in zicht.
Je hebt er genoeg van om je ellendig te voelen, je wilt eindelijk weer eens in je kracht staan en eindelijk van dat rot gevoel af, dat je belemmert om je volledig op je onderneming te richten, zodat je weer betere resultaten kunt behalen en met meer plezier in het leven kunt staan.
Nee, ik kan je geen beter sexleven of een leukere partner garanderen, maar wel dat je na 1 dag van je rotgevoel af bent. Die depressie of die woede- angst- of paniekaanvallen. Of welke onverwerkte emotie dan ook.
En dat na 1 dag, ja, je leest het goed. Na één dag!
Dat kan toch helemaal niet?
“En wie kan dat dan voor mij doen?” Zul je je afvragen?
Jij en ik doen het samen. Ik garandeer het ook nog voor 100%
‘Jij, met de wil en intentie om er een dag lang vol in te duiken, 98% kans hebt om in één keer van je blokkade af te zijn”. Slechts 2% lukt niet. In die gevallen is de volgende sessie gratis !
Ben jij nieuwsgierig? Heb je al van alles geprobeerd? Heb je de hoop bijna opgegeven? En ben je bereid om er nog één dag onvoorwaardelijk voor te gaan?’
Zet je scepsis overboord en go for it!
Waarom doe ik wat ik doe
en waarom wil ik blijven doen wat ik doe en zie ik mijn werk helemaal niet als werk?
Mijn doel is om jou als mens je goed te laten voelen , of althans om je een goed gevoel mee te geven en je te leren dat zelf altijd te kunnen oproepen. En dat maakt mij blij en daar doe ik het voor en ja dat mag natuurlijk ook beloond worden, want hoeveel heeft deze ellende jou al gekost?
Na ruim 30 jaar middelbaar onderwijs als docente Frans , schoolfotograaf en als ICT-coördinator, was de energie op. Rond 2000 had ik eens een burn-out en moesten er 4 mensen ingehuurd worden om mij te vervangen, dus ja misschien deed ik wel teveel.
In 2008 , nadat ik wat druk op de borst had ervaren, ik dacht zelf nog aan enige stress vanwege een examen, werd ik door de dienstdoende arts in het ziekenhuis na een fietstest gediagnosticeerd als lopende tijdbom (!) en werd ik direct opgenomen en na een paar dagen werd ik gedotterd en kreeg ik een stent. Vanaf dat moment werd ik als patient gezien, heel bizar, want zo zag ik het zelf geenszins. Een week later was het herftvakantie en reed ik zelf (dat mocht van de chirurg en de cardioloog) naar Apeldoorn, naar het Aardhuis om de edelherten op de foto te zetten. Portretten zijn mijn ding, maar in mijn vrije tijd wil ik graag van de natuur genieten en edelherten fotograferen is voor mij dan iets wat ik zie als supertop. Na deze vakantie was ik weer terug op school alsof er nooit iets was gebeurd. Echter door alle medicijnen die ik moest slikken, was mijn lijf mijn lijf niet meer en aan het eind van de dag was ik al helemaal uitgeteld, na het eten aan het eind van de dag ging ik dan maar naar bed om de volgende dag weer optimaal te kunnen functioneren op school. Dit heeft nog anderhalf jaar geduurd en toen viel het kwartje, als ik nog 65 wil worden, moet het anders, want zo red ik het niet. Toen kwam de vraag wat vind je het leukst in je leven van de dingen die je nu doet. Nou dat was niet zo moeilijk, ik fotografeerde al 50 jaar en op de laatste schoolplek was iedere docent ook coach, dus dat wilde ik wel meenemen , en als ZZPer kon ik mijn eigen tijd invullen en was er op die manier geen sprake meer van een energietekort.
Dan komt de vraag: Wie ga je coachen? In eerste instantie waren dat de kinderen, mensen met dyslexie, beelddenken, die leerde ik een andere strategie zodat hun leerprobleem geen probleem meer was. Heel fullfilling maar die markt werd op een gegeven moment overspoeld door moeders die ergens een cursusje had gevolgd en ook zoiets konden fixen, maar eigenlijk niet wisten wat ze deden. Alleen onze prijzen waren wel heel anders, haha.
In al mijn opleidingen kwam ik natuurlijk ook mijn eigen spoken tegen. Als voorbeeld: mijn moeder was meer dan 40 jaar daarvoor overleden, maar ik kon daarover in gesprekken nog steeds in huilen uitbarsten, dat zag ik zelf wel als een onverwerkte emotie, daar moet je wat aan doen JP!. In mijn NLP opleidingen, zowel de practitioner als de Master practitioner komen tijdlijnen voor en bij beide schoten mijn medestudenten in de heftigste emoties en mij deed het helemaal niets. Dan is je eerste gedachte natuurlijk: de cursus deugt niet of ik deug niet. Tja, dat laatste voelt natuurlijk ook niet ok. Al snel vond ik een Engelsman: David Shephard die een cursus aanbood die alleen over deze tijdlijnen ging,
De Timeline Therapy® van Tad James, David en hij hadden jaren samen gewerkt, dus daar had ik het volste vertrouwen in en ik besloot, als dat me niets brengt ga ik zelf in therapie, maar ja na de eerste oefening was ook ik in een ernstige emotie. Maar die ging ook nog een stapje verder, ik dacht nl. dat ik het overlijden van mijn moeder niet goed had verwerkt, maar het bleek verder terug te gaan naar het overlijden van mijn vader, ik moest nog 4 worden toen hij overleed en in die tijd was het niet gebruikelijk om jonge kinderen mee te nemen naar een begrafenis, maar ik had daar onbewust mijn woede en verdriet vandaan, omdat ik daar niet bij aanwezig mocht zijn. Aan de andere kant heeft het gemaakt dat ik een prima observant en luisteraar ben geworden en dat kun je als fotograaf geweldig inzetten. Maar het het maakt ook dat ik dankzij de Time Line Therapy® heb geleerd dat ons hele leven is vastgelegd in een tijdlijn en dat we elke gebeurtenis op deze manier kunnen terughalen. Zo kan ik je melden dat als je niets aan je woede doet, dit zich in een hartaanval kan uiten en wanneer je niets aan je verdriet doet, je immuunsysteem aangetast wordt en dat angst je buitengewone stress kan opleveren tot PTSS aan toe en schuldgevoelens: die leveren je niet genoeg energie meer om beter te worden, m.a.w. je bent grotendeels zelf verantwoordelijk voor je toekomst
. Een ander dingetje bleek de prijsbepaling, hij vroeg voor 1 sessie 10.000 Pond en dat was voor de Brexit! Ik dacht bij 10% voel ik mij beter en die prijs hanteer ik eigenlijk nog steeds, dus doe er je voordeel mee J.
Ik geef nl. ook garanties, het werkt nl voor 100%, tenzij jezelf eigenlijk geen verandering wilt (dat is voor 2% van de mensen zo, die blijven liever in hun bekende malheur) dus als er geen verbetering voor jou optreedt, is de volgende sessie gratis, dus welk risico loop jij eigenlijk?
En mocht je nou nog meer van me willen weten dan kijk je op Linkedin en zie je bijvoorbeeld dat ik naast het Frans politiek en economie heb gestudeerd in Frankrijk, maar ja daar doe ik nu helemaal niets meer mee, behalve elke maand tenminste 1 cent overhouden, een les die inhield dat je nooit rood stond, haha.
Ik hoor graag van je of je dingen herkent of dat je dingen wilt veranderen en of ik je misschien kan helpen? Want ja ,ook dat kan: Create the future you want.
“Dus: ben je niet beter af als je dit soort emoties achter je laat en je het geleerde in praktijk brengt door zorg te dragen voor jezelf?”